257

Helpt het slikken van vitamines nu werkelijk tegen een corona-infectie of is het onzin? Ik wil je een beeld schetsen vanuit mijn kennis als diëtist, docent anatomie-fysiologie en als constructiebankwerker. Het is geen wetenschappelijk document en wil je een beeld scheppen, waardoor je kunt beslissen of we wel of niet wilt meedoen aan de aanbevolen 1,5 meter afstandhouden. Dit in ieder geval in gesloten ruimten, zoals in openbaar vervoer of in winkels, en van mensen met een besmettelijke ziekte. Mijn advies is om in iedere situatie te overwegen of je met gezonde of met geïnfecteerde mensen te maken hebt. En, in hoeverre je zelf in je kracht staat. Ik denk dat het een goede zaak is om deze aspecten voor jezelf te overwegen voordat je of heel angstig met grote bogen om mensen buiten heenloopt of voordat je egocentrisch denkt 'Mij overkomt niets en ik ben niet van plan om na te denken of een ander infectiegevaar oploopt'. Het is nu kleur bekennen voor je eigen karakter; wie je bent. 

Besmetting 

Als iemand een potentieel ziekte veroorzakende ziektekiem op de slijmvliezen of via een open wond binnenkrijgt, spreek je van een besmetting. Zie je slijmvliezen als een stevige hoge heg; lucht en vogels kunnen er gewoon doorheen, maar grotere dieren en mensen kunnen niet zomaar jouw terrein oplopen. Je lichaam is dus niet gek; het heeft de taak om je in leven te houden en gaat direct maatregelen nemen als er micro-organismen en stofdeeltjes aan je slijmvlies vastplakken. De cellen die deze besmetting signaleren zetten 'een keel op' in de vorm van signaalstoffen -waaronder de cytokines- om witte bloedlichaampjes - de vreetcellen - in actie te laten komen om hun werk te doen; opruimen .

Ontsteking

Kunnen deze witte bloedlichaampjes de strijd niet winnen, roepen zij via andere cytokines zwaarder geschut; de gespecialiseerde witte bloedlichaampjes. Deze produceren vrije radicalen en immunoglobulines, waardoor het lichaam betere overwinningskansen heeft. Voor dit proces moet er meer in het kader van infrastructuur -aanvoerswegen- vocht naar de plaats des onheils, zodat deze witte bloedlichaampjes voldoende water hebben om al zwemmend achter de inbrekers aan te jagen en ze te grijpen. In ernstige gevallen en met name in de strijd tegen bacteriën, produceert je lichaam veel warmte; je witte bloedlichaampjes worden daardoor actiever en de ziektekiemen worden slomer; je hebt nu koorts. Als dit actieve geheel speelt en je merkt daar wat van, spreek je van een ontsteking; je ontstoken plek zet op door het extra vocht ter plekke en de regio voelt warm. Je voelt je vervelend en moe. Je lichaam spendeert om de strijd te winnen haar energie effectiever als ze deze inzet voor de strijd en minder aan jouw spier- of denkactiviteit. Deze ontsteking is dus absoluut nodig; het is eigenlijk gewoon een ander woord voor 'de slag' of 'het strijdtoneel'. Je moet daarom zeker de eerste week niet de ontsteking bestrijden, maar je lichaam de materialen geven om de witte bloedcellen te helpen de veroorzaker te bestrijden. Je gaat ontstekingen pas bestrijden als ze na een week nog steeds actief zijn; je lichaam geeft daarmee aan dat het nét niet sterk genoeg is om de ziektekiemen en/of slijmvlies-epitheelbeschadigingen te bestrijden (dit is bijvoorbeeld het geval bij laaggradige ontstekingen door een chronische belasting met ingeademde giftige stoffen of het dagelijks eten van voedingsstoffen waarmee je darmen overbelast raken).

Infectie

Wint jouw immuunsysteem, dan gebeurt er verder niet veel spannends en ga je snel weer over tot de orde van de dag. Winnen de ziektekiemen voor nu, dan breken ze voor hun eigen genot en nut in in steeds meer van jouw cellen; ze maken puur misbruik van je. Jouw cellen gaan dan ten gronde, waardoor jij er geen plezier meer van hebt; sterker nog; jij hebt er last van. Ziektekiemen interesseert dat niet, zolang zij maar aan hun trekken komen. Dit is ook de reden waarom deze micro-organismen 'ziektekiemen' heten; of met de medische term 'pathogenen'. Pathos verwijst naar 'ziek' en 'geen' via 'genesis' naar 'het ontstaan van ...' Pathogenen zijn micro-organismen die ziekte kunnen veroorzaken, omdat zij jouw cellen misbruiken. Kúnnen, want als jouw immuunsysteem de ziektekiemen bij de poort (porte d'entrée; slijmvliezen en intacte huid) buiten kunnen houden, heeft geen van jouw cellen  last van die inbrekers. Jouw cellen worden immers niet door de micro-organismen misbruikt voor hun vermenigvuldiging. Hiervoor moeten de pathogenen eerst binnenin de cel zien te komen; kunnen ze dat niet, omdat ze niet in de buurt konden komen of omdat ze niet door het beschermende slijmvlies/huid heen konden komen, dan hoef je niets te vrezen. Weet wel dat het overgrote deel van de bacteriën waarmee je te maken krijgt niet schadelijk en zelfs ook nuttig voor zijn; denk aan de bacteriën die vitamines en essentiële aminozuren voor ons bouwen; bacteriën die voor het fermenteren van melk, kaas, worst, alcohol, zwarte olijven, tofu, bier en wat al niet meer zorgen. Het aantal soorten actief ziekmakende micro-organismen is beperkt, anders gingen er veel meer mensen snel dood en waren we nu niet met ongeveer 18 miljoen Nederlanders.

Afweging

Nu is het natuurlijk mogelijk dat je iets onder de leden hebt, waardoor je weet dat je lichaam, je slijmvliezen. stofwisseling en je immuunsysteem steken hebben laten vallen. Denk aan auto-immuunziekten, metabole disbalans, kanker, hart- en vaakziekten, zwaar overgewicht, verwondingen, lange tijd afgezonderd geleefd in een hele schone omgeving, er meer dan 80 gebruiksjaren hebben opzitten. Allemaal omstandigheden waarvan je kunt indenken dat je slijmvliezen en immuunsysteem zwakker kan zijn dan de groep aanvallende en inbrekende micro-organismen.

Maatregel

De beste maatregel is dan; zorg dat je jouw besmettingsgraad zo laag mogelijk houdt. Je kunt het nooit voorkomen, want overal zijn micro-organismen die via de lucht, je voeding, je dranken en aanraking door jouw of andermans handen op je slijmvliezen terecht komen. Als ze op je intacte huid komen, is er niets aan de hand; je huid vormt een goede grens.

Je kunt het best wegblijven bij mensen met besmettelijke ziekten, in ieder geval in een gesloten ruimte. Buiten of in goed met buitenlucht geventileerde ruimten loop je ook niet zo veel kans op een grote besmetting, omdat de besmette druppeltjes/ stofdeeltjes/ aerosolen vrij snel door de luchtstroom worden verdund. Vergelijk dit maar met een rokende barbecue. Sta je ernaast en in de wind, zul je meer rook binnenkrijgen dan als je aan de andere kant van de tuin en uit de wind aan de tuintafel zit te eten.

Als je in een gesloten ruimte met een slechte ventilatie met buitenlucht zit, zoals een modern kantoor, het openbaar vervoer of op bezoek bij een zieke die alle ramen dicht heeft, is de kans dat je in aanraking komt met besmette vochtdruppeltjes -ongeacht hun grootte- natuurlijk veel groter. Dan zijn mondkapjes en handschoenen dragen een goede optie; nooit honderd procent, maar dat kan toch niet. Bovendien heb je altijd nog je immuunsysteem en je eigen slijmvliezen die je helpen.

Verder verlaag je jouw kans op besmetting door van andermans snot en poep af te blijven. Het lichaam probeert ziektekiemen zo veel mogelijk in het slijmvlies van de neus en keel weg te spoelen door veel slijm af te geven. De micro-organismen blijven hierin plakken en worden door een loopneus, niezen en hoesten naar buiten gewerkt. Zeker als snot een andere kleur dan doorzichtig heeft, is de kans dat er veel bacteriën en/of virussen inzitten het grootst.

Met poep hetzelfde; je darmen houden binnengekomen micro-organismen en ziektekiemen aan de buitenkant, dus in de darmholte, zodat ze met de stroom mee naar buiten worden gewerkt.

Zelf ziek

Ben je zelf ziek, dan kun je ook een mondkapje dragen als je verzorger bij je in de kamer is. De kamer waarin je bent zo goed mogelijk ventileren met buitenlucht om het aantal besmetten vochtdruppeltjes zo veel mogelijk te verdunnen. Ook altijd je handen met ontsmettende gel insmeren of handen wassen voordat je verzorger bij je in de buurt komt. Laat je verzorgers je gezonde maaltijden voorzetten. In de brochure 'Thuis Opknappen door Gezond Eten na Corona' (webshop.vitality-jg.nl; gratis te downloaden) die ik samen met collega's Joyce, Maryl en Esther schreef, lees je handvatten voor een goede herstelvoeding. Slaap zo veel mogelijk; je slaaptijd is je hersteltijd. Herstelwerk neemt als je flink ziek bent nu eenmaal vele uren in beslag.

En, ga niet naar buiten. Daar heb je trouwens ook geen reden voor, want je bent ziek en je wilt eerst opknappen. Het is dan niet effectief om van alles buitenshuis te gaan doen, omdat je lichaam de beperkte energie dan moet verdelen over in leven blijven, herstel èn dat wat je buiten aan het doen bent.

Risico's

Wat de risico's betreft lijkt het mij zinvol als BOA's en politiemensen deze materie overdenken en niet onnadenkend volgens opdracht mensen die buiten dicht bij elkaar zijn, bekeuren. De buitenlucht verdunt het aantal besmette druppels direct; degene die buiten zijn, zijn niet ziek - als zij wel ziek waren, waren zij immers thuis. Mensen die buiten rondlopen en -fietsen hebben adem en energie; zij kunnen altijd wel ziektekiemen op hun huid of kleding hebben, maar het áantal ziektekiemen is in personen die niet ziek zijn per definitie laag; ze hebben weinig contact met de ziektekiemen gehad of hun immuunsysteem heeft de ziektekiemen al opgeruimd. Om die reden hebben zij energie genoeg om buiten te lopen, fietsen of zijn. Ik vind het bekeuren van deze mensen buiten dan ook buiten proportie (qua hoogte en aantekening) ten opzichte van hun gevaar voor de algemene volksgezondheid. Het verleidelijk slechte en overvloedige voedingsaanbod, potdichte geïsoleerde huizen/gebouwen, onze verleiding/verplichting om grote delen van de dag achter een beeldscherm door te brengen, de media die ons voorhouden dat alles maar moet kunnen en van een leien dakje moet gaan en meer van deze zaken uit onze huidige leefomgeving zijn volgens mij minstens even grote als niet grotere gezondheidsrisico's voor alle Nederlanders.

Bekeuring

Mijn voorkeur zou uitgaan naar het bekeuren van zieken die buiten zijn; van hoestende, proestende, met rode wangetjes van de koorts en zich voortslepend van de vermoeidheid. Zij nemen immers hun verantwoordelijkheid niet; zij nemen willens en wetens het risico om anderen te besmetten. Ik hoop dat de bekeurders dit steeds voor ogen willen houden.

Dus

• Ben je ziek - hoesten, koorts, gevoel van ellende - neem je verantwoordelijkheid en blijf thuis; vooral koorts wijst op een infectie, dus op besmettingsgevaar. Mensen met hooikoorts, hoesten door longkanker of door een stofwisselingsstoornis zijn hiervoor niet besmettelijk;
• Ventileer; stromen van verse lucht verdunnen rondzwevende besmette vochtdruppeltjes of stofdeeltjes;
• Ben je bevattelijk door een eerdere aandoening, zoek geen besmettelijk zieken, menigten of groepen in afgesloten ruimten op en vermijd ze;
• Handen wassen voor het eten of eten bereiden, verzorgen van anderen of na bezoek aan besloten ruimten;
• Blijf zeker 's avonds achter je beeldscherm weg, zodat je genoeg slaapt en op kracht blijft;
• Laat je niet onnodig bekeuren;
• Geniet van dat wat leuk in je leven is, je weet immers nooit wat je oploopt of overkomt; soms geniet je alleen, soms van en met anderen;
• Maak je geen zorgen over zaken waar je toch geen invloed op hebt en neem maatregelen waar je dat wel hebt;
• Overweeg je risico's in het leven door meerdere scenario's in gedachten iets verder uit te werken. Het zou toch vervelend zijn als je jezelf in verband met het hele coronacircus weg hebt gehouden van allen die je lief zijn en die jou liefhebben, en je dan de laatste trede van de trap mist, valt en je nek breekt  ...

242

Wat kan er aan de hand zijn als je buik vooral 's middags opblaast, de buikpijn blijft bestaan en je diarree maar niet overgaat, ondanks dat je gezond eet?

In de praktijk kom ik de volgende zes redenen tegen die daar vaak de oorzaak van zijn; herken je er een of meerdere?

1. Je let goed op wat je eet; je eet gezond, maar toch blijft je buik rommelen ...

236

‘Probiotica kunnen ook slecht zijn voor de darmflora’ kopt het artikel van Wim Köhler op nrc.nu. “Wat nu weer!”, hoor ik je denken. “De ene keer roepen de wetenschappers en fabrikanten dan probiotica zo goed zijn en nu zijn ze ineens weer slecht. Zucht.”

Zoals altijd heeft ieder verhaal meerdere kanten en wat je als lezer zeker in de gaten moet houden, is in welk kader de een uitspraak wordt gedaan.

Verschillende probioticastammen helpen goed bij het stoppen van diarree, omdat ze soms direct en soms via via invloed hebben op de processen die diarree veroorzaken.

Bedenk echter wel dat het lichaam diarree niet zo maar inzet. Als je bijvoorbeeld een antibioticum gebruikt om het grote aantal ziekteverwekkende micro-organismen in je darmen of elders in het lichaam weg te werken, dan is de diarree juist bijzonder nuttig en doe je er goed aan om de darm even zijn gang te laten gaan. De diarree is namelijk bedoeld om de rotzooi in de darmen weg te spoelen; zeker de door het antibioticum gedode ziektekiemen, parasieten en ander ongedierte. Laat het antibiotica eerst maar de duur van de kuur zijn werk doen; je valt immers zelf niet gelijk dood neer als je microbioom even in de war is. Je hebt reserves genoeg voor die paar dagen of weken. Je kunt daarna weer beginnen met opbouwen; en dat doe je in eerste instantie door beter te eten, drinken, stressreductie, slapen, beweging en al die andere activiteiten waarvan je wel weet dat je ze zou moeten doen, maar toch niet doet …

Ook als je een antibioticum gebruikt voor een ontsteking elders in het lichaam. Daarbij komt ook veel rommel vrij en het lichaam moet dat op een of andere manier kwijt zien te raken; een manier om dat te doen, is de troep in de darmen te dumpen. Zie de darmen in dat geval als het riool. De diarree dus tijdens het antibioticagebruik niet stoppen; dat zou vergelijkbaar zijn met een verstopt toilet. Niet handig als je viezigheid kwijt wilt …

Tijdens een lezing over het microbioom (wat vroeger de darmflora werd genoemd) door dr Laura Steenbergen, wetenschapper van de universiteit Leiden, over de microbiota-darm-brein-as had ik vooral het idee om probiotica als coaches te zien.

Levensvatbare probiotca die je kunt slikken, zijn per definitie alleen aerobe stammen, want die kun je in een capsule of potje laten overleven. In de darmen en het lichaam leven echter grote getale anaerobe stammen. Aeroob wil zeggen dat deze micro-organismen zuurstof nodig hebben voor hun stofwisseling. An- betekent ‘niet-geen’; anaerobe micro-organismen kunnen juist geen stofwisseling hebben als er zuurstof aanwezig is. Deze anaerobe micro-organismen in de darmen kunnen wel in hun aantal groeien of krimpen als zij van jou goede of slechte voeding krijgen via wat jij eet en drinkt. De probioticastammen coachen meer de kwaliteit van de communicatie tussen de transiënte en residente micro-organismen.

Probiotica die je slikt, zijn transiënte micro-organismen. Met het woord transiënt beschrijf je ‘tijdelijk, niet blijvend, op pad’. Deze stammen van micro-organismen leven in de vochtige voedselbrij die door de darmen heen wordt gevoerd en drijven daarin mee. Ze verlaten uiteindelijk de darmen dan ook weer . Ze maken wel ‘jonkies’ die de volgende partij voedselbrij weer bevolken. Doen ze dit niet genoeg, dan kun je ze via probiotica aanvullen.

Dan heb je ook nog de residente micro-organismen. Residentie ken je mogelijk als ander woord voor ‘verblijfplaats’ of ‘huis’. Dat zijn de micro-organismen die aan de darmwand vast zitten. Zij spoelen niet met de voedselbrij mee. De combinatie van soorten stammen die hier vastzitten is vrij constant. Het immuunsysteem van darmen heeft samen met deze micro-organismen in de eerste drie jaar van je leven een modus afgesproken wat betreft de beste samenstelling en daar houden zij zich in de loop van je leven zo goed mogelijk aan.

De verschillende partijen communiceren met elkaar over wat en hoe er in de darm dingen gebeuren moeten, wie welke producten afscheidt, doorlaat of afbreekt en wat er verder zo in de darm moet gebeuren. De verschillende probioticastammen blijken deze communicatie te kunnen coachen. Dus, afhankelijk van de kwaliteit en de passendheid van de probioticumcoach communiceren de micro-organismen hun activiteiten met elkaar, met de immuuncellen en met de darmcellen. Vergelijk dat met een voetbalclub; de resultaten met coach X zullen anders zijn dan met coach Y, waarbij het stadion, de oefenlocaties, de samenstelling van de spelers en de spelersbus niet veranderen.

Ergo, de samenstelling en dosis van de stammen in de genomen probiotica werken als deze is afgestemd op het doel dat je in de darm wilt bereiken. Als een willekeurige greep van de plank in de drogisterij niet het juiste effect geeft, ga dan naar een deskundige en laat uitzoeken welke stammen dan wel bij jouw doelstelling horen.

 En, wat misschien nog belangrijker is, ga dat doen wat jouw lichaam in topconditie brengt; dan zoekt het zelf wel uit hoe het een en ander met het microbioom regelt. Eet genoeg groenten,  vezels, drink voldoende water, voer de voedingsstoffen aan die je lichaam nodig heeft, zodat de darmen zich kunnen herstellen naar hun oorspronkelijke door de natuur bedachte structuur. Als je het zelf een crime vindt om dit uit te zoeken of als je er niet genoeg van deze voedingsmaterie weet, schroom dan niet om contact met mij op te nemen voor een consult of consulteer een (orthomoleculair) diëtist/therapeut bij jou in de buurt. Mijn advies: ga in ieder geval niet op goed geluk met allerlei (prijzige) probiotica aan de slag.

233

Toen ik woensdagavond rond half elf terugkwam van mijn avondspreekuur had ik een enorme trek. Ik had sinds half zes niet meer gegeten en het was inmiddels vijf uur verder en de voedingsstoffen waren alweer voor een deel verbruikt.

Ik besloot om mezelf op een sinaasappel te trakteren. Nu lag er op het dressoir naast de fruitschaal een verleidelijk stuk chocolade met hazelnoten en rozijnen; je weet wel, die lekker dikke van de Aldi. En, ineens was er zomaar een stuk van dat blok af … Een stuk chocolade afbreken -zeker als er breeklijntjes in het blok zitten - is immers gemakkelijker dan een sinaasappel pellen. Daar heb je  weer een mes en een schaaltje voor de schillen voor nodig en je moet weer opstaan om de schillen weg te gooien en je handen te wassen …

Is jou dat ook wel eens overkomen? Nou, je bent dus niet de enige. Ook diëtisten hebben dit soort neigingen; wij zijn tenslotte gewone stervelingen.

Maar, stel dat je heel contentieus bent en dat je toch een gezonde avondsnack wilt; wat zou je dan kunnen doen.

1. Leg je fruit in je lievelingsfruitschaal. Als je plezier heb in de schaal - bijvoorbeeld omdat je deze van je oma hebt geërfd of omdat je deze van je eerste salaris hebt gekocht - trekt deze jouw erna toe. Als je er dan ook nog eens fruit in legt dat je lekker vindt en dat je gemakkelijk vindt om te eten, dan is de kans dubbel dat je fruit als snack kiest.
   
   
2. Verleidelijke snelle snacks niet in huis halen. Heb je de verleiding om ze te kopen toch niet kunnen weerstaan - of erger, je partner heeft de snacks in huis gehaald - leg ze dan uit het zicht. Leg ze als het mogelijk is ook op een plaats waar je niet gemakkelijk bij kunt, dat weerhoudt ook. Zo kun je jouw langere partner vragen om het lekkers boven jouw bereik weg te leggen.
   
   
3. Bedenk eens heel eerlijk voor jezelf of je die suiker- of vetbom echt wel wilt eten om de suiker en het vet of wil je eigenlijk een of andere lastige emotie uitkuren? Zet je door of kijk je eens serieus naar welke emotie je dan uit wilt kuren. Of, neem je de suiker- en vetbom uit gewoonte? Wil je die gewoonte houden?
   
   
4. Mocht je toch snacken, neem dan een klein bord of een klein schaaltje. Dan heb je toch lekker gesnoept, maar houdt je het aantal onnodige calorieën binnen de perken.
   
   
5. Meestal is het zo dat als je eenmaal begint … Wees dapper en neem heel bewust een kleine portie van een normaal gezond product dat je lekker vindt. Na vijf uur actief zijn, zijn je levervoorraden voedingsstoffen daadwerkelijk geslonken. Weliswaar nog niet zo ver dat je geen reserves meer hebt voor de nacht, maar een kleine aanvulling kan geen kwaad.
   
   
6. Tip voor als je toch wilt knabbelen; groentereepjes met een yoghurt-kruidendip , pesto of salsa; dat ziet er ook nog eens geweldig leuk uit.
   
   

Er zijn dus best leuke snoepjes om jezelf mee te verwennen na een dag hard werken - of zelfs na een lag lanterfanten. Ik hoop dat ik je geïnspireerd heb voor de snacks die het best bij jouw passen.

"Als je een griepprik nodig hebt, ben je eigenlijk al ondervoed" 213

Is dit een boute uitspraak of zit er een kern van waarheid in? En, wat heeft je dagelijkse voeding daarmee te maken?

Afweer

Ik denk dat er voor veel mensen wel een kern van waarheid in bovenstaande uitspraak zit. Want, wie krijgt het advies voor een griepprik? Kwetsbare groepen. Mensen met een zwakke natuurlijke afweer, ongeacht de reden hiervoor. De natuurlijke afweer bestaat in eerste instantie uit een dichte huid en goed werkende slijmvliezen met daarin voldoende immuuncellen die ziekmakende micro-organismen kunnen wegwerken.

Slijmvlies

Daar begint het al. Voor goed werkende slijmvliezen, heb je goed werkende slijmproducerende cellen nodig en genoeg eiwitten en vitamines-mineralen als bouwmateriaal. Dit bouwmateriaal moet in je juiste hoeveelheden en soorten in het lichaam voorhanden zijn, anders kan het lichaam de bouw en het onderhoud niet bijhouden. Dan moet er ook genoeg eiwitten, vitamines en andere bouwstoffen aanwezig zijn om voldoende immuuncellen te bouwen die in dat enorme oppervlakte aan slijmvlies te patrouilleren. Deze immuuncellen controleren of er ziektekiemen landen en als dat het geval is, komen ze direct in actie om die ziektekiemen op te ruimen. 

Binnenwereld is gescheiden van de buitenwereld 

Het slijmvlies ligt op de ingang van de buitenwereld naar de binnenwereld van het lichaam. Je vindt het in je mond, je neus, de rest van je maagdarmkanaal, je luchtwegen en longen, over je ogen, in je oren, geslachtorganen, blaas en urinewegen. In die binnenwereld wilt je geen ziektekiemen hebben. Deze zijn per definitie ziekmakend; voor hun eigen voortbestaan, vernielen ze jouw cellen. Cellen die jij nodig hebt om gezond te blijven. Dat wil je dus niet hebben. Alle vreemde bacteriën, virussen en andere externe celvreters moeten dus aan de buitenkant blijven of vernietigd worden. 

Maag-darmkanaal

Het maagdarmkanaal en de longen hebben een enorm groot oppervlak, dat is ook de bedoeling van het lichaam, want dan kan er respectievelijk veel voeding tegelijkertijd worden opgenomen en veel gas worden uitgewisseld. Vooral op die plekken is dan ook een mooi dicht slijmvlies nodig met een grote hoeveelheid actieve immuuncellen die patrouilleren en al het ongewenste gespuis wegvangt. Dit slijmvlies en deze immuuncellen moet je dus zelf bouwen van de eiwitten, vetten, vitamines en mineralen die in je lichaam aanwezig zijn. Het lichaam kan het niet kant-en-klaar inkopen of via het internet bestellen. 

Griepvirussen

Griepvirussen zijn ziektekiemen; kiemen zijn deeltjes waar je ziek van kúnt worden. Dat hoeft niet, want als je immuunsysteem actief en groot genoeg is, beschermt het je lichaam aan de poort (slijmvlies). Het is wel zo dat virussen in verhouding tot bijvoorbeeld bacteriën veel veel kleiner zijn. Stel je maar voor virus als golfballetje, bacterie als vrachtwagen. Wat zou jij eerder terugvinden? Een griepvirus kan zich vrij gemakkelijk verstoppen, maar, het lichaam is ook niet gek. Dat heeft speciale speur-immuuncellen die verdraaid goed zijn in het vinden en onschadelijk maken van virussen. Het mooiste is trouwens als je sowieso zo min mogelijk in de buurt komt van griepvirussen; plaatsen waar veel mensen dicht bij elkaar zijn als het kan vermijden: de bus-trein-winkels tijdens spitstijd en dergelijke; handen goed wassen en ontsmetten met desinfecterende gel; deurklinken-telefoonhoorn-(koel)kastkeurtjes goed ontvetten.

Noodzakelijk bouwmateriaal

Nu kun je je voorstellen dat als er veel griepvirussen -of andere virussen/ziektekiemen- 'in de lucht' zijn, jouw slijmvliezen door veel virussen worden bezocht en dat jouw lichaam reageert door veel immuuncellen bij te bouwen die in de slijmvliezen gaan patrouilleren en de virussen onschadelijk maken. Om die grote partij immuuncellen te bouwen, heb je bouwmateriaal nodig in de vorm van vooral eiwitten, vloeibare vetten en vitamines/mineralen nodig hebt. De eiwitten en vetten dienen als het bouwmateriaal, de vitamines/mineralen zijn nodig voor het gereedschap.  Moet je meer cellen bouwen, heb je meer specifieke eiwitten, vetten en vitamines nodig. 

Aanvreten van jouw cellen

Je kunt je dus voorstellen dat als je niet genoeg van de juiste soort bouwmateriaal in je lichaam op voorraad hebt, dat je slijmvliezen niet goed kunnen worden onderhouden en zwakke filters worden. Er zijn dan ook niet genoeg sterke immuuncellen aanwezig zijn om de virussen en bacteriën die via de lucht of via je voeding  op je slijmvliezen terecht komen, te vinden en onschadelijk te maken. Het gevolg hiervan is, dat te veel van deze ziektekiemen hun kans zien om door het zwakkere slijmvlies heen te kruipen en een verstopperplekje ergens aan de achterkant van het slijmvlies te vinden. Daar gaan ze van jouw cellen vreten om hun eigen jongen te voeden. Dat vreten is immers de reden waarom deze ziektekiemen ziekmakend zijn. Dat aanvreten kost jouw je werkende cellen.

Ondervoeding

Nu komen de immuuncellen die aan de binnenkant van het lichaam werken in actie en ontketenen een veldslag tegen de indringers. Een verhitte strijd waar je behoorlijk ziek van kunt worden als het om een grote slag gaat. Ook hier geldt trouwens dat wil jouw lichaam kans maken, moeten er veel immuuncellen worden bijgebouwd. Dit vraagt ook weer om eiwitten, vitamines en andere bouwstoffen. Kan jouw lichaam dat niet meer leveren, omdat het geen reserves meer heeft, dan spreek ik van ondervoeding.De hoeveelheid benodigde eiwitten, vetten, vitamines en mineralen die beschikbaar zijn voor de bouw van sterke slijmvliezen en een goed aantal sterke immuuncellen is onder de maat. Gevolg: je wordt ziek.

Goed voeding

Houd je jouw slijmvliezen sterk en het aantal immuuncellen op peil door genoeg eiwitten, vetten en vitamines aan te voeren, komen de ziektekiemen nog steeds op je slijmvliezen -dat gebeurt immers altijd en daar is het systeem ook op berekend. Nu echter kunnen de slijmvliezen de ziektekiemen prima buiten de filters houden en kunnen de immuuncellen de ziektekiemen direct signaleren en opruimen. Gevolg: jij ben immuun. Je wordt niet ziek. Dit krijg je voor elkaar door ervoor te zorgen dat in deze tijd van risico op contact met ziektekiemen, je voeding genoeg eiwitten, vetten en vitamines en mineralen bevat. Dit is de beste manier om ervoor te zorgen dat je lichaam altijd direct als dat nodig is grote hoeveelheden immuuncellen kan bouwen. Vitamines zijn daarbij stoffen die het lichaam helemaal niet zelf kan maken, die móet je eten. Een bekende is vitamine C. Dat heb je onder andere nodig voor de bouw van de immuuncellen en voor de 'plak' tussen de cellen. Als jouw cellen goed tegen elkaar aan liggen, hebben ziektekiemen minder 'steegjes' om naar binnen te ontsnappen. Een Multi met vitamines en mineralen geeft in deze periode ook een goede aanvulling, zeker als je niet van die grote hoeveelheden kunt eten om genoeg eiwitten binnen te krijgen. 

Het beste effect

Om een goede hoeveelheid eiwitten, vitamines, mineralen en andere bouwstoffen binnen te krijgen, is het goed om vooral producten die traditioneel bij het seizoen horen, te eten. De natuur regelt voor een groot deel dat mens, dier en plant de beste kansen krijgt binnen de seizoenen. In de herfst en winter levert de natuur wild, bewaargroenten, zoals aardappelen, bieten, wortels en knollen; koolsoorten die veel vitamine C en andere effectieve voedingsstoffen bevatten; bewaarfruit, zoals appelen en harde peren. Ook mandarijnen zijn in dit seizoen goed verkrijgbaar. Sla, aardbeien en asperges bijvoorbeeld, zijn nu wel door allerlei kunstgrepen verkrijgbaar, maar leveren voor nu een minder effectieve samenstelling aan voedingsstoffen. Zij zijn weer heel goed voor activiteiten in de lente en de zomer.

Verder

De overbekende adviezen genoeg slapen -of in ieder geval dommelen, stress vermijden of snel oplossen, minimaal eenmaal per dag zo veel bewegen dat je er warm van wordt en voldoende water, thee en/of groentesap drinken.

Behandeling

Wil je nu precies weten wat jij het best kunt eten/drinken om je lichaam gezond te houden, kun je bij mij een test doen in de vorm van een Metabole Screening. Je vult daarvoor een uitgebreide vragenlijst in, waardoor ik kan inschatten waar je lichaam goed en waar het niet goed functioneert. Naar aanleiding daarvan krijg je een dieetadvies. Je kunt een algemeen advies krijgen, maar ook een uitgebreid persoonlijk advies met meer diepgang. Dit laatste omvat ook twee persoonlijke gesprekken en suppletieadvies. De kosten zijn respectievelijk 65 en 159 euro. Informatie en aanmelden: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. of 024-3584177.

Mensen die dit artikel lazen, hadden ook belangstelling voor:

- Herstelprogramma Bouw een Krachtige Buikconditie 

- 7 Tips voor een opgeblazen buik

Herken je het volgende: al langer dan zes weken minimaal drie dagen per week algemene spierpijn en spierstijfheid, soms met de hele dag moe zijn, slecht in- en/of doorslapen,  hoofdpijn, angst zonder echte aanleiding, geen zin hebben om dingen te doen die je vroeger leuk vond,  tranende ogen en drupneus bij droog weer in het voorjaar,  misselijk of buikpijn na het eten, tien keer dezelfde regel moeten lezen voordat je weet wat er staat, niet meer weten wat je vanmorgen hebt gedaan, je hebt het de hele dag koud en je darmen zijn vaak van slag. Vooral veel vrouwen herkennen dit.

Op de website fibromyalgie.nl kun je lezen dat heel veel Nederlanders last hebben van bovengenoemde klachten, maar dat er nog geen eenduidige oorzaak is gevonden

197

Niets is zo vervelend als een opgeblazen gevoel na het eten. De volgende tips helpen je in ieder geval om dit gevoel te minderen, al heb je dan nog niet de oorzaak aangepakt. Hiervoor zijn meestal meer veranderingen nodig die per persoon verschillen. Bij de een is bijvoorbeeld de darmmicrobiota in de war, bij een ander ligt de oorzaak bij de maag, bij weer een ander bij de spijsverteringsenzymen en bij weer een ander bij de producten die hij of zij eet en drinkt.

Begin bij deze zeven tips:

1. Kijk  eens op de verpakking: laat het product deze week staan als er suiker, dextrose, maltose of sacharose in zit.